Geboorte Diaz

2 jaar geleden mocht ik de geboorte vastleggen van Dyna, samen met een collega. Dyna was mijn eerste echte geboorte die ik helemaal heb mogen vastleggen.

Op 20 oktober ontvang ik van Samira een berichtje dat ze leuk nieuws hebben. Ze zijn in verwachting van hun 2e kindje en ik ben de eerste die ze het vertellen, wat een eer!

Ze vraagt of ik een plek heb voor een familie sessie op korte termijn zodat ze met foto’s het nieuws bekend kunnen maken. Tevens vraagt ze of ik ook plek heb voor een geboorte reportage, want daar willen ze mij ook weer heel graag bij hebben.

We spreken 12 november af voor de familie sessie. We maken een aantal leuke foto’s en Dyna mag met behulp van een bordje het grote nieuws bekend maken.

We plannen meteen een gesprek in voor een aantal dingen te bespreken over de geboorte reportage.

Op 14 november ga ik langs bij Samira en Medy. We bespreken een aantal dingen en leggen de datum definitief vast.

Regelmatig heb ik contact met Samira en op 10 februari krijg ik een filmpje van Samira waarop ze bekend maken dat ze een jongetje verwachten. Super leuk, nu na Dyna een jongetje.

We houden contact en op 2 juni zie ik ze weer voor een zwangerschaps sessie. We spreken af op de brunsummerheide en maken mooie foto’s.

Op 13 juni laat Samira mij weten dat ze bij de verloskundige is geweest en dat de baby nog maar minimaal ingedaald is.

Samira vraagt of ik nog tips heb om de weeen op te wekken, ik grap naar haar terug dat ze de trappen bij Snowworld kan oprennen, misschien dat dat helpt.

Op 22 juni laat Samira weten dat ze controle heeft gehad en dat ze aan de verloskundige gevraagd heeft of ze haar willen strippen. De verloskundige heeft aangegeven dat ze toch even een weekje ( tot de 40 weken ) moest wachten.

Op 25 juni laat Samira weten dat ze controle heeft gehad en dat ze haar hebben gestript. Ze had 2 centimeter ontsluiting. Samira grapt dat ze gaat wandelen en pas terug komt als de weeen zijn begonnen.

Een paar uur later stuur ik Samira een bericht met de vraag of ze nog altijd aan het wandelen is. Ze schrijft terug dat ze in bad is geweest en dat ze wel wat buikpijn heeft maar niks regelmatigs. Het blijft rustig….

Op 26 juni belt Samira mij op. Ik laat van schrik bijna mijn telefoon uit mijn handen vallen, Samira stelt mij meteen gerust en zegt dat er nog niks aan de hand is. Ze willen haar gaan inleiden omdat de baby toch een verhoogde hartslag heeft. Ze moeten zich vanavond al melden. Om 21.00uur krijg ik een bericht dat ze de ballon nog niet hebben kunnen plaatsen omdat de baby zijn hartslag nog wat aan de hoge kant is. Ze kijken over een uurtje opnieuw. En om 22.00uur krijg ik een berichtje dat het gelukt is. Ze heeft 2 slaaptabletten gekregen dus ze hoopt dat ze even lekker kan slapen.

De ochtend erna, op 27 juni, krijg ik een bericht van Samira. Ze schrijft dat ze me volgende week ergens gaat bellen, ze vliezen kunnen nog niet worden gebroken en ze heeft nog steeds 2 centimeter ontsluiting. Ze hebben haar een tabletje gegeven om de baarmoedermond zachter te maken.

Rond de middag hebben ze de vliezen

Om 12.52uur werd ik gebeld, ze hebben de vliezen kunnen breken en als de weeën binnen een half uur vanzelf op gang komen, mocht dat niet zijn worden er weeën op wekkers gestart.

Om 13.35uur word ik gebeld, ze heeft goed weeën of ik langzaam die kant op wil komen.

Om 14.12uur loop ik de kamer binnen, Samira heeft goede weeën. Om 15.00uur heeft ze een controle en ze heeft 5 centimeter ontsluiting. De weeën worden steeds pittiger en volgen elkaar sneller op. Ze wilt graag iets voor de pijn, een ruggenprik.

Niet veel later komt de gynaecoloog binnen, ze wilt informatie geven over de ruggenprik. Maar ziet dan dat de ruggenprik eigenlijk geen zin meer heeft omdat Samira pers weeën heeft.

De gynaecoloog controleert, : ze heeft 7, nee 8, nee 9, oh nee volledige ontsluiting!

Samira mag gaan persen, na 3 keer persen wordt om 15.24uur hun zoontje Diaz geboren.

Hij laat meteen goed van zich horen, en Samira, Medy en de moeder van Samira zijn allemaal nog een beetje perplex en de emotie komt los.

Diaz wordt gewogen, hij weegt 3310gram en doet het helemaal prima.

Hij mag bij Samira aan de borst drinken. Samira en Medy zijn benieuwd naar de reactie van Dyna.

Medy gaat Dyna halen, die wacht al in de wachtkamer samen met de rest van de familie.

Heel voorzichtig komt Dyna de kamer op gevolgd door een grote ballon.

Ze komt meteen kijken en wilt Diaz ook een kusje geven.

De verpleegkundige wilt Diaz nakijken en even controleren. Diaz heeft een lagere temperatuur waardoor hij even in de couveuse op de kamer moet. Ze doet hem een rompertje aan en legt hem in de couveuse, Dyna heeft alles met grote ogen bekeken.

Samira wilde even lekker gaan douchen en Medy wacht op de kamer bij Diaz. Dyna is met oma mee naar de rest van de familie. Die allemaal staan te popelen om hun nieuwste aanwinst te mogen ontmoeten.

Als Samira klaar is met douchen komt oma samen met Dyna terug de kamer op. Hierna is het tijd voor de familie om kennis te komen maken. Allemaal komen ze naar binnen en feliciteren Samira Medy en Dyna.

We proberen nog een paar foto’s van Dyna samen met Diaz te maken, maar Dyna wilt niet. Ik hang Dyna mijn camera om haar nekje en samen maken Dyna en ik nog een paar foto’s van Samira, Medy en Diaz. Dan vraag ik Dyna of ze niet toch ook op de foto wilt en dat ik die haar dan laat zien, dit wilt ze wel en ze gaat op bed zitten. Kijk haar nu zitten, trotse grote zus!

Bedankt lieverds dat ik ook bij de geboorte van jullie tweede wonder aanwezig mocht zijn!